Het is 3 november 2020 – In de adoptiestukken die ik heb, staat omschreven dat mijn biologische vader een betjakrijder is/was. Hij heeft geen vaste verblijfplaats en rijdt van stad naar stad. Het leven van een betjakrijder gaat niet altijd over rozen. Het is zwaar en soms gevaarlijk en het levert maar een aantal ruphia’s op. Veelal te weinig om zichzelf dagelijks een voedzame maaltijd te kunnen kopen.
Tri mocht voor ons op pad om 200 gedoneerde lunchboxen uit te delen aan de mensen die het nodig hebben. Waaronder ook betjakrijders nabij Jogyakarta. De boxes zijn samengesteld door dorpsgenoten van Tri en de Pondoh Fried Chicken onderneming van zijn vrouw. Zo hebben we in deze coronatijd zowel gezorgd voor werkgelegenheid als donaties.
Met liefde danken we onze donateurs die hieraan mee hebben geholpen!
